Najczęstsze przyczyny wypadania włosów

Zdrowi mężczyźni i kobiety mają na ogół od 80 000 do 120 000 włosów na skórze głowy. Ich codzienne utarta w ilości nie przekraczającej 100 na dobę jest zjawiskiem fizjologicznym związanym z cyklem fazy wzrostu, który składa się z trzech etapów:

  • Anagen, czyli faza wzrostu trwająca od 2 do 6 lat.
  • Katagen, faza przejściowa podczas której mieszek włosowy ulega kurczeniu się, a brodawka zmniejsza swoją wielkość.
  • Telogen, faza spoczynku trwająca od 2 do 4 miesięcy, W fazie tej włos oddziela się całkowicie od brodawki i wypada „wypychany” przez nowo rosnący w mieszku włos anagenowy. Włosy telogenowe są całe martwe (łącznie z korzeniem), nieaktywne metabolicznie i już niewrażliwe na jakiekolwiek czynniki toksyczne.

Na wypadanie włosów mają wpływ zarówno czynniki wewnętrzne (związane z funkcjonowaniem organizmu) jak również zewnętrzne (oddziaływanie środowiskowe, czynniki mechaniczne i promieniowanie UV).

Do najczęściej wymienianych czynników wewnętrznych należą:

Zaburzenia pracy tarczycy

W skórze oraz w jej przydatkach występują receptory dla hormonów tarczycy, które kontrolują ich wzrost oraz wypadanie. Tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3) wpływają na mieszki włosowe nie tylko w sposób bezpośredni (poprzez receptory), lecz także pośrednio, regulując gospodarkę hormonalną całego organizmu oraz  kontrolując podstawową przemianę materii. Wchodzą w interakcję z innymi hormonami istotnymi dla metabolizmu włosów, takimi jak: androgeny, insulina czy  prolaktyna. Warto wspomnieć, że zarówno nadmiar hormonów tarczycy w przebiegu nadczynności jak również niedobór, z którym mamy do czynienia w niedoczynności niekorzystnie wpływa na nasze włosy.

W przypadku niedoczynności mamy do czynienia ze wzmożonym wypadaniem włosów, związanym ze skróceniem fazy wzrostu włosa-  anagenu, natomiast w nadczynności głównie obserwuje się zmniejszenie grubości włosy, przez co tracą one na objętości.

Co ciekawe u niektórych osób z niedoczynnością, u których udało się osiągnąć stan eutyreozy w dalszym ciągu występuje problem nadmiernego wypadania włosów. Przyczynę tego stanu upatruje się w niedostatecznej ilość wolnej trójjodotyroniny (fT3), która ma 5 x silniejsze oddziaływanie na mieszki włosowe niż tyroksyna. O tym więcej przeczytasz tutaj

Jakie inne problemy mogą wskazywać na tarczycową przyczynę wypadania włosów?

Objawy i/lub dolegliwości, które są charakterystyczne dla zaburzeń pracy tarczycy

Cecha Niedoczynność Nadczynność
Wygląd skóry Sucha, szorstka Wilgotna, nadmiernie ucieplona, pergaminowa
Wygląd twarzy Obrzęknięta Wytrzeszcz gałek ocznych
Układ pokarmowy Zaparcia Biegunka
Układ krążenia Niskie ciśnienie Niski puls Wysokie ciśnienie Wysoki puls

Jakie badania warto wykonać ?

  • TSH
  • FT3, FT4
  • anty TPO, anty TG (w kierunku autoimmunologicznej niedoczynności)
  • anty TRAB (w kierunku autoimmunologicznej nadczynności)
  • Prolaktyna – hiperprolaktynemia może przyczyniać się do przysadkowej niedoczynności tarczycy.

Nadmiar androgenów – Łysienie androgenowe

Androgeny są to męskie hormony, którym przypisuje się dużą rolę w wypadaniu włosów zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Przyczyniają się one do tzw. łysienia androgenowego.

W przypadku wypadania włosów na skutek nadmiaru androgenów charakterystyczny jest wzór łysienia, który różni się w przypadku obu płci

  • Typ męski- postępująca utrata włosów w okolicach skroni i z tyłu głowy (typ Norwooda – Hamiltona)
  • Typ żeński- rozproszone przerzedzenie włosów w obszarze linii środkowej na skórze głowy (typ Ludwiga).
Typy łysienia androgenowego

U kobiet łysienie androgenowe jest wynikiem nadmiaru krążących androgenów (testosteronu i dihydrotestosteronu)  występujących bardzo często w przebiegu zespołu policystycznych jajników (PCOS).

Jest również grupa kobiet z  prawidłowym poziomem androgenów w surowicy, a ich androgenowy typ łysienia tłumaczy się hipotezą, tworzenia silnych androgenów z ich prekursorów w skórze (tzw. hiperandrogenizm skórny)

U mężczyzn typ łysienia androgenowego zdecydowanie częściej powiązany jest z predyspozycją genetyczną, która charakteryzuje się zwiększoną wrażliwością mieszków włosowych na krążące androgeny i nie jest powiązana ze zwiększeniem ich stężenia w surowicy, tak jak ma to miejsce w przypadku kobiet.  

Jakie inne problemy skórne mogą wskazywać na androgenową przyczynę wypadania włosów?

  • Hirsutyzm- nadmierne włosienie ciała. W przypadku kobiet wystąpienie owłosienia na brodzie, brzuchu i plechach
  • Zmiany trądzikowe  
  • Łojotokowe zapalenie skóry

Jakie badania warto wykonać?

  • DHEAS
  • Dihydrotestosteron (DHT)
  • Testosteron
  • Inulina na czczo – nadmiar insuliny wpływa bowiem na zwiększone wytwarzanie androgenów.
  • Krzywa glukozowo- insulinowa – w podejrzeniu insulinooporności (IO)

3. Anemia i niski status żelaza/ ferrytyny

Organizm jest to  bardzo dobrze zorganizowane przedsiębiorstwo, które dystrybuuje potrzebne składniki mineralne i witaminy na zasadzie wybierania priorytetów. Z punktu widzenia ważności wszystkich organów go współtworzących skóra, włosy i paznokcie są ostatnie w kolejce do otrzymania cennych składników odżywczych, ponieważ bez nich organizm jest w stanie przeżyć. Niedobory żelaza podobnie jak innych składników mineralnych będzie odbijał się w pierwszej kolejności na wyglądzie i kondycji włosów i to bardzo często bez współistniejącej anemii. Dlatego brak odchyleń w morfologii nigdy nie powinno być traktowane równoznacznie z brakiem niedoboru żelaza. Zwłaszcza, że ewentualne deficyty tego składnika mineralnego widoczne są w morfologii dopiero po upływie około 3 miesięcy. 

Co może świadczyć o możliwej przyczynie anemii/ niedoboru żelaza w wypadaniu włosów?

  • Permanentne zmęczenie i senność w ciągu dnia
  • Nietolerancja aktywności fizycznej (szybkie męczenie)
  • Zimne stopy i dłonie (słabe krążenie w dystalnych częściach ciała)
  • Bladość powłok skórnych
  • Zawroty głowy

Jakie badania warto wykonać?

  • Morfologia (hemoglobina, hematokryt, MCV, MCHC)
  • Żelazo
  • Ferrytyna
  • Transferyna
  • Witamina B12 i kwas foliowy

4. Inne niedobory pokarmowe

Do prawidłowego wzrostu włosa oprócz żelaza niezbędne są inne składniki pokarmowe, a ich deficyty w diecie mogą przyczynić się do problemu wzmożonego wypadania włosów.

Na co jeszcze powinniśmy zwrócić uwagę w naszym codziennym jadłospisie ?

  • Białko- Jest podstawowym makroskładnikiem niezbędnym do wytwarzania podstawowego budulca włosa czyli keratyny. Bez niej włosy są suche i matowe. W tradycyjnej diecie raczej nie występują problemy  z pokryciem zapotrzebowania na ten składnik pokarmowy. Są jednak grupy osób, które mogą być szczególnie narażone na jego niedobory chociażby ze względu na zwiększone zapotrzebowanie. Mowa tutaj o osobach po oparzeniach, w przebiegu chorób nowotworowych, w nadczynności tarczycy oraz  głęboko niedożywionych. 
  • Odpowiednia podaż i stosunek kwasów tłuszczowych wielonienasyconych. Stanowią one źródło prostaglandyn będących regulatorem wzrostu włosa. Ponadto mogą konkurować o miejsce na receptorze androgenowym, znosząc jego niekorzystne oddziaływanie prowadzące do wzmożonego wypadania włosów w przypadku wcześniej wspomnianego łysienia androgenowego
  • Witaminy z grupy B (w tym kwas pantotenowy )
  • Witamina C – zwiększa wchłanianie żelaza w jelicie, dzięki czemu zmniejsza ryzyko jego niedoboru
  • Witamina D – ma wielokierunkowe działanie. Wpływa pozytywnie na pracę gruczołów łojowych w skórze, zmniejsza ryzyko zapalenia mieszków włosowych, a także reguluje cykl fazy wzrostu (faza anagenu). Szczególnie istotna w przypadku łysienia androgenowego i plackowatego.
  • Cynk-  Korzystnie wpływa na skórę głowy. Może okazać się pomocny w przypadku wypadania włosów spowodowanych niedoczynnością tarczycy. Cynk jest niezbędnym składnikiem do wytwarzania hormonów tarczycy, które odpowiadają na prawidłowy wzrost włosów.

5. Ostry i przewlekły stres- Nadmiar kortyzolu

Ostry lub przewlekły stres jest jednym z głównych czynników prowadzących do zakłócenia normalnego cyklu wzrostu włosa. Może przyczyniać się  do 2 typów łysienia

  • Łysienie telogenowe- włosy będące w fazie anagenowej (rosnące) przedwcześnie wchodzą w fazę telogenową (spoczynkową). W rezultacie objawy zaczynają pojawiać się w postaci krótkich, nagłych epizodów wypadania włosów z niewielkim lub zerowym wzrostem nowych włosów. Najczęściej obserwuje się ten efekt z opóźnieniem, około 3 miesiące od zadziałania bodźca stresowego.
  • Łysienie plackowate- zwiększone uwalnianie kortyzolu może inicjować lub zaostrzać przebieg chorób autoimmunologicznych, które odgrywają istotną rolę w rozwoju łysienia plackowatego. Szczególnie dotyczy to choroby Hashimoto, Gravesa Basedowa, bielactwa oraz łuszczycy. W przypadku łysienia plackowatego podejrzewa się dużą rolę autoimmunologii ze względu na obecność nacieków limfocytów i innych komórek odpornościowych w najgłębszej części mieszków włosowych (cebulka i brodawka włosowa) wykazana za pomocą biopsji skóry głowy u pacjentów z tym problemem. Mieszki włosowe są odwracalnie uszkodzone, głównie przez cytotoksyczne limfocyty T i cytokiny prozapalne, co w konsekwencji prowadzi do wypadania włosów. W skrócie można powiedzieć, że łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną, w której limfocyty T i inne komórki odpornościowe odwracalnie „paraliżują” mieszki włosowe.

Jakie badania warto wykonać?

  • przeciwciała ANA- wskazujące na predyspozycję do rozowju chorób autoimmunologicznych
  • przeciwciała TPO, TG, TRAB – potwierdzające/ wykluczające chorobę Hashimoto oraz Gravesa Basedowa
  • gen HLA- Cw6- Ocena predyspozycji rozwoju łuszczycy  

6. Choroby skóry głowy

Skóra głowy tzw. skalp jest miejscem w którym znajdują się mieszki a w nich cebulki włosowe, z których wyrastają włosy. Jakiekolwiek problemy skórne w tym obszarze będą skutkowały wypadaniem włosów oraz upośledzeniem wytwarzania nowych. Do najczęściej wymienianych w literaturze problemów skórnych odpowiedzialnych za zły stan włosów należą:

  • Atopowe zapalenie skóry, najczęściej w przebiegu alergii
  • Łupież
  • Grzybica
  • Nużyca- w przebiegu zakażenia pasożytem nużeńcem
  • Zapalenie mieszków włosowych w przebiegu zakażenia gronkowcem

7. Stosowane leki i suplementy

Pewne grupy leków jak również przedawkowanie niektórych suplementów mogą dawać skutki uboczne w postaci wzmożonego wypadania włosów. Zwróć uwagę na następujące preparaty: 

  • Leki Przeciwzakrzepowe (drobnocząsteczkowa heparyna)
  • Leki stosowane w nadciśnieniu (propranolol, inhibitory konwertazy angiotensyny)
  • Leki obniżające poziom cholesterolu (statyny i fibraty)
  • Leki przeciwarytmiczne (proparnolol)
  • Leki przeciwdepresyjne (lit, leki z grupy SSRI)
  • Retinoidy i wysokie dawki witaminy A (retinolu) >10.000 IU
  • Wysokie dawki selenu > 400 μg  

Reasumując potencjalnych przyczyny wypadania włosów jest wiele i zapewne te wyżej wymienione to nie wszystkie z możliwych. Warto pamiętać, że wspomniane w artykule czynniki biologiczne odpowiedzialne są za utrzymanie prawidłowego stanu skóry głowy oraz reguluję cyklu wzrostu włosa. Dlatego na efekty związane z likwidacją problemów zdrowotnych, odpowiedzialnych za wzmożone wypadanie włosów trzeba będzie z pewnością trochę poczekać. Nie należy również zapominać o właściwej pielęgnacji włosów, które pomogą utrzymać odpowiednią ich kondycję  na długości, dzięki czemu poprawimy w znaczny sposób ich efekt wizualny.

Piśmiennictwo:

Oceń wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz także
Mikroflora jelitowa, czyli jak bakterie i grzyby mogą modulować zachowanie dzieci z autyzmem?

Mikroflora jelitowa, czyli jak bakterie i grzyby mogą modulować zachowanie dzieci z autyzmem?

Czym jest mikroflora jelitowa oraz w jaki sposób zachodzi komunikacja na osi mózg- jelito? Mikroflora jest brakującym elementem układanki w funkcjonowaniu osi mózg- jelito. Jej obecność zawiaduje najważniejszymi procesami zachodzącymi zarówno w układzie pokarmowym jaki i nerwowym.

Dowiedz się więcej
Poinfekcyjny IBS

Poinfekcyjny IBS

Dotychczas wyróżnialiśmy trzy postaci zespołu jelita drażliwego: biegunkową, zaparciową oraz mieszaną, jednak coraz częściej postuluje się o wyodrębnienie nowej formy związanej z jego patofizjologią, mianowicie poinfekcyjny IBS.

Dowiedz się więcej
Xifaxan w SIBO

Xifaxan w SIBO

SIBO z ang small intestinal bacterial overgrowth jest to problem przerostu bakteryjnego w jelicie cienkim. W skrócie można powiedzieć, że mamy do czynienia ze zbyt dużą ilością bakterii zlokalizowanych w niewłaściwym dla nich miejscu.

Dowiedz się więcej
Kokos w diecie low FODMAP

Kokos w diecie low FODMAP

Dieta low FODMAP to model żywieniowy oparty na wprowadzeniu do jadłospisu wyłącznie produktów o niskiej zawartości fodmap. FODMAP to akronim pochodzący od nazw węglowodanów o dużym potencjale fermentacyjnym. Głównym założeniem diety jest redukcja uciążliwych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.

Dowiedz się więcej

Potrzebujesz POMOCY? Napisz do mnie!

Zawodowo działam na wielu płaszczyznach dlatego aby możliwie jak najszybciej się ze mną skontaktować wybierz interesujący Cię obszar mojej działalności. To pomoże usprawnić naszą komunikację