Homocysteina – czym jest? jaka jest prawidłowa norma?

Czym jest homocysteina?

Homocysteina jest związkiem pośrednim biorącym udział w metabolizmie metioniny. Nie w pełni przetworzona  może gromadzić się w naczyniach i przyczyniać do następujących patologii: uszkodzenia śródbłonka, odkładania się lipoproteiny LDL w tętnicach, chorób układu krążenia i naczyń mózgowych, chorób tętnic obwodowych i zakrzepicy żylnej.

Poziom homocysteiny wzrasta wraz z wiekiem i jest zwykle wyższy u mężczyzn, prawdopodobnie z powodu większej masy mięśniowej i wyższego poziomu kreatyniny. Najczęstszą przyczyną podwyższonej homocysteiny jest niedobór witamin B6, B12 i  kwasu foliowego, które uczestniczą w jej prawidłowym metabolizmie.

Metabolizm homocysteiny

Homocysteina w osoczu przekształcana jest w mniej toksyczne i bardziej przydatne aminokwasy na drodze dwóch szlaków biochemicznych, tj. remetylacji lub transsulfuracji:

  • Remetylacja – jest to proces, w którym do homocysteiny dodaje się grupę metylową z 5-MTHF, (produktu rozkładu kwasu foliowego w diecie lub betainy) po to aby przeksztallcić  ją w neutralny dla naszego zdrowia aminokwas- metionię.                                                                                                W procesie tym potrzebna jest witamina B12 oraz enzymy syntaza metioniny MTHFR [2]
  • Transsulfuracja – proces, w którym homocysteina jest przekształcana w cystationinę przez β-syntazę cystationiny. Do tej przemiany potrzebna jest witamina B6 [2]. Cystationinę można następnie przekształcić w cysteinę, a następnie w glutation- jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy w naszym organizmie.

Kiedy homocysteina nie może zostać przekształcona w inne związki, gromadzi się w organizmie i powoduje różne problemy. Witaminy z grupy B odgrywają bardzo ważną rolę w przemianach chemicznych  homocysteiny.

Jaka jest norma homocysteiny ?

Dopuszczalne poziomy homocysteiny zmieniały się w czasie. W przeszłości problem hiperhomocysteinemii, czyli podwyższonego poziomu homocysteiny we krwi, definiowano jako poziom powyżej 15 umol/l, umiarkowaną hiperhomocysteinemię definiowano jako 16-30 umol/l, pośrednią 31-100 umol/l, a ciężką hiperhomocysteinemię. powyżej 100 umol/l.[3]

Jednak obecnie badacze uznają, że poziom 10 umol/l lub wyższy można uznać za hiperhomocysteinemię. [4]

Problem z jakim dzisiaj się mierzymy jeśli chodzi o normy laboratoryjne to fakt, że posiadając wynik mieszący się w zakresie referencyjnym możemy być  zagrożeni rozwojem chorób i powikłań związanych z wysokim poziomem homocysteiny.  Jako przykład można przytoczyć badanie, w którym zauważono, że już przy stężeniu homocysteiny >11 umol/l (czyli wartości mieszczącej się w normie laboratoryjnej)  zaobserwowano znaczny spadek funkcji poznawczych

Z kolei poziomy homocysteiny wcześniej uznawane za „normalne” wynoszące średnio 10,5 umol/l powiązano z obszarami miażdżycowymi w tętnicach szyjnych u zdrowych osób.[5] 

Warto w tym miejscu nadmienić, że miażdżycę tętnicy szyjnej uważa się za silny czynnik prognostyczny udaru mózgu i chorób układu krążenia.

W związku z tym wyróżniamy dwa rodzaje norm:

  • Laboratoryjną, czyli widełki, które znajdziemy obok uzyskanej wartości homocysteiny na naszym wyniku. Prawidłowy zakres wynosi: 0,00 – 10,30 umol/l
  • Funkcjonalną, czyli taką wartość przy której występuje najniższe ryzyko chorób układu krążenia.  Wynosi ona:  5,0 – 7,2 umol/l

Wysoki poziom homocysteiny – co oznacza?

Podwyższone stężenie homocysteiny może świadczyć o następujących problemach zdrowotnych:

  • niedokrwistości megaloblastycznej
  • miażdżycy
  • zwiększonym ryzyku zawału serca
  • chorobach naczyń mózgowych- zwiększone ryzyko udarów
  • zaburzeniach czynności nerek – cystynurii
  • depresji- prawdopodobnie ze względu na zmniejszenie SAMe- związku niezbędnego w produkcji neuroprzekaźników
  • demencji oraz zwiększonym ryzyku chorób neurodegeneracyjnych
  • zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad u płodu w przypadku kobiet ciężarnych

Przyczyny nadmiernego stężenia homocysteiny we krwi

  • palenie papierosów
  • nadmierne spożywanie alkoholu
  • mutacja genu MTHFR
  • niedobór witaminy b6 i b12 oraz kwasu foliowego
  • anemia złośliwa- ze względu na zaburzenia wchłaniania witaminy b12
  • choroby z zaburzeniami wchłaniania (choroba Crohna, celiakia, colitis ulcerosa)
  • stosowanie niektórych leków:  podtlenek azotu (podawany w znieczuleniu), fenytoiny/ karbamazepiny (leki przeciwpadaczkowe), metotreksat (lek immunosupresyjny)

 Niski poziom homocysteiny- o czym świadczy?

O szkodliwości homocysteiny  bardzo dużo mówi się w kontekście jej wysokiego stężenia, jednak okazuje się,  że również niski poziom homocysteiny może być szkodliwy. Wiąże się on bowiem z następującymi problemami:

  • neuropatią obwodową
  • zaburzeniami metabolizmu siarki- homocysteina niezbędna jest do produkcji czynników ważnych dla detoksykacji (np. produkcji glutationu).  Zatem jej niski poziom może ograniczać szlaki detoksykacji i zwiększyć podatność organizmu na stres oksydacyjny

Homocysteina a cholesterol

Cholesterol od dawna ma zły pijar i to właśnie jego obwinia się za zwiększone ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. O tym dokładnie pisałam w tym wpisie. Homocysteina również odgrywa kluczową rolę, ponieważ uszkadza naczynie krwionośne, a następnie  inicjuje rozwój miażdżycy.

W badaniu z udziałem 396 osób, których średni wiek wynosił 64 lata, homocysteinę uznano za niezależny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Poziomy korelowały dodatnio z lipoproteiną LDL, kwasem moczowym, BMI, obwodem talii i ciśnieniem krwi. W badaniu stężenie homocysteiny poniżej 11 umol/l uznawano za niskie, a powyżej 14,3 umol/l za wysokie.[6]

Jak obniżyć poziom homocysteiny we krwi ?

  1. Suplementacja witaminowa 
  • witamina B12- w postaci metylokobalaminy lub adenozylokobalaminy 
  • kwas foliowy- w postaci L-5 MTHF, Sól wapniowa kwasu L-5-MTHF, Sól glukozaminowa kwasu (6S)-5-MTHF)
  • witamina B6- pirydoksal-5-fosforan 
  1. Aktywność fizyczna 
  • Systematyczny przegląd 34 badań wykazał, że regularne ćwiczenia mogą obniżać poziom homocysteiny [7]
  • Badanie przeprowadzone na pacjentach z chorobą Parkinsona wykazało, że osoby regularnie ćwiczące miały niższy poziom homocysteiny w osoczu [8]
  1. Zaprzestanie palenia papierosów 
  • Zarówno palenie, jak i narażenie na bierne palenie może zwiększać poziom homocysteiny [9], [10]
  1. Zaprzestanie picia alkoholu
  • Codzienne spożywanie alkoholu zwiększa poziom homocysteiny [11]
  1. Suplementacja
  • NAC (N-acetylocysteina) – 1,8 g/ dobę przez 4 tygodnie [12]
  • OMEGA 3- 3 g/ dobę- 3 miesiące [13]
  • Betaina- 4g/ dobę – 6 tygodni [14] 

Poziom homocysteiny mieszczący się w zakresie referencyjnym, nie zawsze świadczy o braku choroby. Warto patrzeć na wynik homocysteiny przez pryzmat stosowanych leków, obciążenia rodzinnego w kierunku chorób układu krążenia oraz neurodegeneracyjnych,  jak również niedoborów kluczowych witamin takich jak witamina B12, witamina B6 czy kwas foliowy. Interpretacje uzyskanych wyników zawsze należy konsultować z lekarzem prowadzącym.

Oceń wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz także

Potrzebujesz POMOCY? Napisz do mnie!

Zawodowo działam na wielu płaszczyznach dlatego aby możliwie jak najszybciej się ze mną skontaktować wybierz interesujący Cię obszar mojej działalności. To pomoże usprawnić naszą komunikację