Candida w jelitach- jak zbadać?

Candida w jelicie- jak zbadać przerost grzybiczy? Zanim przejdziemy do omówienia poszczególnych badań diagnostycznych warto wspomnieć czym jest Candida i jaką rolę pełni w naszym organizmie. Grzyby, w tym również Candida naturalnie występują w naszej florze jelitowej. Stanowią one tzw. florę oportunistyczną, która nie wywołuje problemów dopóki w jelicie panuje równowaga mikrobiologiczna. Niestety na skutek różnych czynników środowiskowych dochodzi do zachwiania owej równowagi na korzyść grzybów, co wiąże się z występowaniem różnych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Jakie zatem badanie należy wykonać w przypadku podejrzenia Candida w jelicie?

Rodzaj grzybów najczęściej wywołujących zakażenie u ludzi

  • Candida
  • Aspergillus
  • Histoplasma
  • Zygomycota: Mucor, Rhizopus
  • Cryptococcus
  • Dermatofity
  1. Grzyby chorobotwórcze: Histoplasma, Cryptococcus
  2. Grzyby oportunistyczne: Candida, Aspergillus, Mucor, Rhizopus

Jakie czynniki środowiskowe sprzyjają miejscowemu rozrostowi Candida albicans w jelicie?

Czynników jest naprawdę wiele, poniżej zostały zaprezentowane, te które w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju infekcji Candida szczególnie Candida albicans

  • antybiotyki
  • sterydoterapia
  • doustna antykoncepcja hormonalna
  • wrodzone lub nabyte deficyty odporności
  • neutropenia- obniżona ilość neutrofilów w morfologii
  • cukrzyca
  • chroniczny stres

Etapy zakażenia Candida

Po co w ogóle opisuje etapy zakażenia? Dobór metody diagnostycznej w dużej mierze jest uzależniony od etapu zakażenia Candida. W momencie kiedy mamy miejscowy przerost grzybów candida np w jelicie, ciężko polegać na tych metodach, które wykazują największa skuteczność w diagnostyce zakażenia uogólnionego. Może to doprowadzić do błędnej diagnozy i wykluczenia kandydozy jako czynnika sprawczego wystepujących objawów.

  1. Kolonizacja- przyleganie strzępek grzyba do nabłonka i jego namnażanie, co w konsekwencji prowadzi do przerostu grzybiczego.
  2. Inwazja – wnikanie strzępek grzybni w głąb tkanek. W przypadku jelit mamy do czynienia z rozszczelnienie bariery jelitowej
  3. Zakażenie uogólnione – ostatni etap zakażenia, który wiąże się z przenikaniem komórek grzybiczych do krwi i inicjowanie gwałtownych reakcji ze strony układu odpornościowego. Stan bardzo poważny wymagający natychmiastowej hospitalizacji

Candida w jelicie- jak zbadać?

Potencjalnych metod diagnostycznych jest wiele. Badania w kierunku rozrostu Candida możemy podzielić w zależności od materiału biologicznego, który będzie wykorzystywany do oceny obecności grzybów drożdżopodobnych. Są nimi: krew, kał, mocz

  1. Z krwi oznaczamy: przeciwciała przeciwko Candida oraz antygen Candida
  2. Z kału wykonujemy posiew w kierunku grzybów drożdżopodobnych
  3. Z moczu oznaczamy metabolit Candida, czyli D-arbinitol.

Badanie serologiczne krwi w kierunku przeciwciał przeciwko Candida

Badanie przeciwciał antymannowych opiera się na oznaczeniu kilku rodzajów przeciwciał, które układ odpornościowy produkuje w odpowiedzi na kontakt z komórką grzyba. Są to następujące klasy przeciwciał

  • IgM- świadcząca o świeżej infekcji
  • IgG- świadczące o infekcji przewlekłej
  • IgA- świadczące o aktywnym zakażeniu

Nie jest to diagnostyka pomocna w ocenie miejscowego rozrostu candida albicans, bowiem badanie przeciwciał zdecydowanie lepiej koreluje z uogólniona infekcją czyli tzw kandydemią (obecność drożdżaków we krwi)

Ocena miana przeciwciał w surowicy ma również wiele wad, które mogą przyczynić się do uzyskania wyników fałszywie dodatnich lub fałszywie ujemnych

  • Zbyt słaby układ odpornościowy, który nie produkuje przeciwciał= możliwy wynik fałszywie ujemny
  • Produkcja przeciwciał związana z kontaktem z grzybami drożdżopodobnymi w pożywieniu np: chleb na drożdżach, ekstrakty drożdzowe itp = możliwość uzyskania wyników fałszywie dodatnich

Badanie antygenu Candida we krwi

Badanie to opiera się na identyfikacji antygenu, który w przypadku Candida nosi nazwę ß-D-glukan. Pomimo tego, że badanie to wykazuje dużą czułość 67-100% to jednak zdecydowanie lepiej koreluje z zakażeniami uogólnionymi niż miejscowymi. Zatem przydatność oznaczenia antygenu Candida we krwi w przypadku podejrzenia miejscowego przerostu Candida może okazać się większa w momencie kiedy występuje w połączeniu z inną metodą bardziej korelującą z infekcją miejscową np posiewem kału

Badanie posiew kału w kierunku grzybów drożdżopodobnych

To badanie wydaje się najlepszym rozwiązaniem jeśli chodzi o miejscowy rozrost grzybów candida i polega na badaniu próbek kału w celu identyfikacji następujących rzeczy:

  • czy jest obecny przerost czy nie. Na początku wspomniałam, że gatunek candida albicans naturalnie wchodzi w skład naszej flory, zatem samo wykrycie jej w kale wcale nie musi oznaczać patologii. Problem występuje wtedy kiedy znacząco zwiększa się jej liczebność w porównaniu do tzw. „pożytecznych bakterii”. Wykonując posiew i hodując grzyby na specjalnym podłożu może policzyć ich liczebność. Przerost stwierdzamy wtedy kiedy ilość Candida przekracza wartość 10×3 CFU/ 1 g kału (jednostek tworzących kolonie)
  • jakie gatunki występują w naszym jelicie: C.albicans, C. glabrata, C. tropicalis, C. krusei, C. parapsilosis;
  • jaka jest wrażliwość poszczególnych gatunków grzybów na wybrane leki przeciwgrzybicze. Pozwala to na dobranie odpowiedniego schematu leczenia bez ryzyka rozwoju zjawiska oporności.

Jednak również i to badanie nie należy do idealnych. Do największych wad oceny candida albicans w kale należą

  • zmienna ilość Candida w czasie (zależna m.in. od składu diety)
  • mogą występować formy związane z wyściółką jelit, niewykrywalne podczas badania kału (ocena jedynie poprzez badanie endoskopowe)
  • wytworzenie biofilmów grzybiczych. Zamknięcie komórek Candidy w specjalnej matrycy

Badanie metabolitu Candida w moczu

D- arbinitol jest metabolitem większości gatunków grzybów z rodzaju Candida. Poziom metabolitu jest skorelowany z ich liczebnością w organizmie. Wydaje się zatem, że jest dobrym markerem diagnostycznym miejscowych przerostów grzybiczych

  • Wykazano, że D-arabinitol jest metabolitem C. albicans, C. tropicalis, C. parapsilosis, C. pseudotropicalis.
  • Candida krusei wytwarza jedynie śladowe ilości
  • Gatunki grzyba, które nie wytwarzają D- arbintolu to C. glabrata i C. neoformans.

Ocena podczas badania endoskopowego

Przerost grzybów Candida ma miejsce nie tylko w jelitach. Zakażenie może objąć cały odcinek układu pokarmowego oraz różne narządy. Najczęściej infekcja candida albicans obejmuje jamę ustną oraz przełyk. Niekiedy rozrost grzybów candida obserwujemy również w żołądku, jako skutek długotrwałego przyjmowania leków z grupy IPP. Podczas grzybiczego zapalenia błon śluzowych w badaniu endoskopowym widoczne są białe naloty prowadzące do nadżerek oraz owrzodzeń. Dodatkowo podczas badania endoskopowego można pobrać materiał do badania mikrobiologicznego i ustalić czy obecne zmiany na powierzchni błony śluzowej są wynikiem obecności candida albicans

Podsumowując, badań które służą do oceny zakażenia grzybami jest wiele. Na pytanie candida w jelicie – jak zbadać? , nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Warto pamiętać, że w większości przypadków mamy do czynienia z miejscowym zakażeniem w jelicie i/lub pochwie. Zły dobór badania do rodzaju inwazji grzybami Candida może przyczynić się do postawienia błędnej diagnozy lekarskiej i wykluczenia przerostu grzybiczego jako czynnika sprawczego przewlekłych problemów gastroenterologicznych.

Oceń wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz także

Potrzebujesz POMOCY? Napisz do mnie!

Zawodowo działam na wielu płaszczyznach dlatego aby możliwie jak najszybciej się ze mną skontaktować wybierz interesujący Cię obszar mojej działalności. To pomoże usprawnić naszą komunikację